Μεγάλες ζημίες στις αερομεταφορές

Σημαντικό αντίκτυπο στην κερδοφορία των αεροπορικών εταιρειών επιφέρει η κρίση χρέους της Ευρωζώνης σε συνδυασμό με την επιβράδυνση της ανάπτυξης στην Κίνα αλλά και τη στασιμότητα στις ΗΠΑ. Σύμφωνα με στοιχεία της ΙΑΤΑ, οι ευρωπαϊκοί αερομεταφορείς καταγράφουν ζημίες σχεδόν διπλάσιες από τις προβλέψεις και συγκεκριμένα ύψους 1,1 δισ. δολ., όταν οι αρχικές εκτιμήσεις μιλούσαν για ζημίες 600 εκατ. δολ.

Οι ζημίες των ευρωπαϊκών αερομεταφορέων περιορίζουν σημαντικά τα κέρδη του κλάδου παγκοσμίως, καθώς η ΙΑΤΑ εκτιμά πως αυτά δεν θα υπερβούν φέτος το 0,5%. Ακόμη και οι αεροπορικές εταιρείες της Ασίας βλέπουν να μειώνονται τα κέρδη τους, που αναμένεται να περιοριστούν φέτος στα 2 δισ. δολάρια συνολικά, ποσό μικρότερο κατά 300 εκατ. δολάρια από τις αρχικές εκτιμήσεις.

Η κυριότερη ένωση της βιομηχανίας αερομεταφορέων στον κόσμο δεν αποκλείει, άλλωστε, και την πιθανότητα ο κλάδος να σημειώσει ζημίες σε παγκόσμιο επίπεδο εάν επιδεινωθεί η τραπεζική κρίση στην Ευρώπη και τα έσοδα των αεροπορικών εταιρειών μειωθούν κατά 1%. Ενδεικτικός ήταν ο τρόπος που περιέγραψε την κατάσταση ο γενικός διευθυντής της ΙΑΤΑ, Τόνι Τάιλερ, όταν μιλώντας στη βρετανική εφημερίδα τόνισε πως «η κερδοφορία του κλάδου ισορροπεί στην κόψη ενός ξυραφιού».

Στην ετήσια συνάντηση της ΙΑΤΑ, που πραγματοποιήθηκε στο Πεκίνο, εξανεμίστηκαν οι ελπίδες πως ο κλάδος θα δεχόταν τονωτική ένεση από την Κίνα. Ο επικεφαλής του σημαντικότερου αερομεταφορέα της Κίνας, της Air China, περιέγραψε την κατάσταση ως πιθανώς χειρότερη και από εκείνη στην οποία βρέθηκε η βιομηχανία αερομεταφορών κατά τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008. Προσέθεσε, βέβαια, πως οι κινεζικές αεροπορικές εταιρείες θα προχωρήσουν στο σχέδιό τους για αγορά 150–200 νέων αεροσκαφών ετησίως μέχρι τα τέλη του 2015, τοποθετώντας, έτσι, την Κίνα στην πρώτη θέση παγκοσμίως σε ό,τι αφορά τη ζήτηση. Οπως διευκρίνισε, όμως, παρά την αύξηση της κίνησης στην εγχώρια αγορά της Κίνας, οι κινεζικές αεροπορικές εταιρείες αντιμετωπίζουν κινδύνους από τρία μέτωπα: τη στασιμότητα στην αμερικανική οικονομία, τους χαμηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης στις ασιατικές οικονομίες και την κρίση χρέους της Ευρωζώνης.